DOKUZ YIL ÖNCE BUGÜN DOĞDUN BEBEĞİM.
GÜZEL KOKUN,MİNİCİK BEDENİN VE EŞSİZ VARLIĞINLA HAYATIMIZIN BAŞ KÖŞESİNE KURULDUN.
KIYAMADIM HİÇ SENİN AĞLAMANA,BÜZDÜĞÜN KIRMIZI DUDAKLARIN YETTİ EMRİNE AMADE OLMAMIZA
HEYECANLA BEKLEDİK YAŞADIĞIN HER ANINI BÜYÜMENİN
AĞLADIĞIN GECELER AĞLADIĞIM GECELERE DÖNÜŞÜYORDU KUZUCUĞUM
GÜLDÜĞÜN HER AN,TÜM DERTLERİMİZİ SİLİP ALIYORDU HAFIZAMIZDAN
BİLEMEZSİN VARLIĞININ KIYMETİNİ
MİNİK ELLERİN,MİNİK AYAKLARIN,MİNİCİK YÜREĞİN BABANLA BENİ AİLE YAPIYORDU.
İLK DİŞİN,İLK ANNE DEYİŞİN,İLK BABA DEYİŞİN,HEPSİ MEST ETTİ BİZİ
UNUTTUM SENİNLE ACITAN,AĞLATAN GEÇMİŞİMİ
HERŞEY SENİNLE BAŞLADI SANKİ HAYATIMDA,
SENİ BÜYÜTMEK DÜNYADAKİ EŞSİZ ZAMANLARDI
BÜYÜYORSUN ARTIK,HIZLANACAK ZAMAN FARKINDAYIZ
HİÇ KORKMA BİRTANEM, BİZ HER ZAMAN ARKANDAYIZ
YARINLARIN ZOR OLACAĞINI BİLİYORUZ ELBETTE,
ŞİMDİ FARKINDA DEĞİLSİN BÜYÜDÜĞÜNDE ANLAYACAKSIN TATLIM,
SENİ BİR ŞÖVALYE GİBİ DONATMAKTAYIZ.
BİRİCİK KIZIM BENİM,
SANA NASİHATLER VEREMEM HİÇ,
DİLEDİĞİNCE YAŞA HAYATINI,
KISACIK ÖMÜR DİYORUZ BİZ ANILARIMIZA VE UMUTLARIMIZA
SEN BAŞKA BİR ANLAM KAT O ZAMANLARINA
DAHA DEĞERLİ KIL TANRININ ARMAĞANINI
EKSİKLERİMİZİ UNUTURSUN UMARIM
DUYARLI KIZIM BENİM,DUYGUSAL BEBEĞİM
YAŞAMIMIZIN EN GÜZEL HEDİYESİ OLDUN,
VARLIĞINLA YARINLARIMIZIN UMUDU OLDUN
YÜREĞİMİZDEKİ ŞARKILARIN NOTASI OLDUN
DÜNYAMIZ OLDUN BİRTANEM
İYİ Kİ DOĞDUN!
ANNEN
31 Ağustos 2009 Pazartesi
27 Ağustos 2009 Perşembe
ANLADIM
Sevdiğimiz için seçtik arkadaşlarımızı;yakın bulduk kendimize ,paylaştık sıcacık dostlukları.
Çocuktuk,gençtik,kimse öğretmedi bize kurallarını bu işin .
İçimizden geldiğince şekillendirdik arkadaşlık eksenimizi.
Var mıydı eskiden de bu kriterlerimiz? Hatırlayamıyorum.
Hiçbir arkadaşımı seçerken mezhebine inancına rengine günümüzün moda sözcükleriyle ''alt ya da üst kimliğine ''bakmadım.
Büyüdüğüm yerde biraz farklılıklar olduğunu seziyordum ancak ben hiçbir zaman öyle hissedemedim.
Şimdi çok daha iyi anlıyorum ki; ilk gençlik yıllarımızda atılmış bu tohumlar beyinlere..
Şimdinin idarecileri söz sahipleri;ağabeyimiz,bazıları da akranlarımız sayılır.
Anlıyorum ki;o yıllarda halatları atılmış aykırılık gemilerinin ve böylece akıl limanlarına bağlanmışlar hep!
Şimdi anlamlandırabiliyorum ancak bu çılgın sessizliği...ortalık tarumar,at izi it izine karışmış,bir kaşık suda fırtınalar kopuyor,katiller kaçıyor,hainler aklanıyor,caniler affediliyor,hukuk kime işliyor allah aşkına?
Şimdi anlıyorum zamanın kumdan göstergesi başka taraflara akıyor.
Yoksa susabilir mi vicdanlar? Haykırmadan durabilir mi ağlayan dudaklar?
Yokluk ;evladı dedesi yaşındaki adamlara peşkeş çektirebiliyorsa, açlık ;evlada anayı babayı katlettirebiliyorsa ,zaman zamana karşı yarıştırıyordur sefalet adlı oyununu.
Yoklukla ,açlıkla sınırlı değil elbet vicdan bu!
Bazen ak bazen kara sesini duyarız.
Varlık da katil yapabiliyor insanı,kıydırıyor sebepsiz karanlıklarda canlara.
Böyle hatırlamıyorum geçmişimi,inanç ve varlık ekseninden çok çok uzaktı yakınlaşmalarımız!
Hiç aklıma gelmezdi doğrusu inandığımız herşeyin bugün bizi bize düşman yapacağını?!
Kutuplaşmalar oluyordu elbette,o çirkin saflaşmalar tabiki hissettiriyordu kendini zaman zaman ancak hiçbir öndegelen ya da sözügeçen er kişi anlatmıyordu nedense bu ayrımcılığın yarınlara çığ gibi düşebileceğini ve insani değerlerin önemsenmesi gerektiğini.
Yıllardır ayrımcılığı öğretmişler anlıyorum şimdi.
Ayrımcılığı yeşertmişler gönüllerde,başka dünyalara itmişler,yaban saymışlar akıllarına yatmayanı.
Sağcıları solcuların düşmanı diye bilirdim kurt kuzu yanyana gezer olmuşlar.
Açlıktan nefesi kokuyor fakir fukaranın,gördükçe kavminin öncülerini yalakalıktan,şakşakcılıktan,asıllarını unutur olmuşlar.
PARA,PARA,PARA gözleri dönmüş ahalinin RABBİM,bak neredeyse seni unutacaklar!
Çocuktuk,gençtik,kimse öğretmedi bize kurallarını bu işin .
İçimizden geldiğince şekillendirdik arkadaşlık eksenimizi.
Var mıydı eskiden de bu kriterlerimiz? Hatırlayamıyorum.
Hiçbir arkadaşımı seçerken mezhebine inancına rengine günümüzün moda sözcükleriyle ''alt ya da üst kimliğine ''bakmadım.
Büyüdüğüm yerde biraz farklılıklar olduğunu seziyordum ancak ben hiçbir zaman öyle hissedemedim.
Şimdi çok daha iyi anlıyorum ki; ilk gençlik yıllarımızda atılmış bu tohumlar beyinlere..
Şimdinin idarecileri söz sahipleri;ağabeyimiz,bazıları da akranlarımız sayılır.
Anlıyorum ki;o yıllarda halatları atılmış aykırılık gemilerinin ve böylece akıl limanlarına bağlanmışlar hep!
Şimdi anlamlandırabiliyorum ancak bu çılgın sessizliği...ortalık tarumar,at izi it izine karışmış,bir kaşık suda fırtınalar kopuyor,katiller kaçıyor,hainler aklanıyor,caniler affediliyor,hukuk kime işliyor allah aşkına?
Şimdi anlıyorum zamanın kumdan göstergesi başka taraflara akıyor.
Yoksa susabilir mi vicdanlar? Haykırmadan durabilir mi ağlayan dudaklar?
Yokluk ;evladı dedesi yaşındaki adamlara peşkeş çektirebiliyorsa, açlık ;evlada anayı babayı katlettirebiliyorsa ,zaman zamana karşı yarıştırıyordur sefalet adlı oyununu.
Yoklukla ,açlıkla sınırlı değil elbet vicdan bu!
Bazen ak bazen kara sesini duyarız.
Varlık da katil yapabiliyor insanı,kıydırıyor sebepsiz karanlıklarda canlara.
Böyle hatırlamıyorum geçmişimi,inanç ve varlık ekseninden çok çok uzaktı yakınlaşmalarımız!
Hiç aklıma gelmezdi doğrusu inandığımız herşeyin bugün bizi bize düşman yapacağını?!
Kutuplaşmalar oluyordu elbette,o çirkin saflaşmalar tabiki hissettiriyordu kendini zaman zaman ancak hiçbir öndegelen ya da sözügeçen er kişi anlatmıyordu nedense bu ayrımcılığın yarınlara çığ gibi düşebileceğini ve insani değerlerin önemsenmesi gerektiğini.
Yıllardır ayrımcılığı öğretmişler anlıyorum şimdi.
Ayrımcılığı yeşertmişler gönüllerde,başka dünyalara itmişler,yaban saymışlar akıllarına yatmayanı.
Sağcıları solcuların düşmanı diye bilirdim kurt kuzu yanyana gezer olmuşlar.
Açlıktan nefesi kokuyor fakir fukaranın,gördükçe kavminin öncülerini yalakalıktan,şakşakcılıktan,asıllarını unutur olmuşlar.
PARA,PARA,PARA gözleri dönmüş ahalinin RABBİM,bak neredeyse seni unutacaklar!
18 Ağustos 2009 Salı
EY HAYAT!
yine çığlıklarını duyuyorum
bir köşesine hapsettiğim beynimde
bitmeyen isyanlarımın.
hayalde kalmadı savruldu
yitti umutsuzluk kasırgasıyla,
bütün sözlerim yorgun düştüler,
kelimeler acımı anlatamamakta.
hayat,bir dal olsun istiyorum tutunabileceğim
ruhumun yalnızlıklarını unutabileceğim,
geçmişin kör kuyularından kurtulabileceğim,
affettiğim yalanların izlerini silmek istiyorum
hayat,bir dal istiyorum tutunabileceğim,
korkmadan cesur adımlar atmak istiyorum
yeniden doğmak istiyorum hayat,yeniden başlamak
noktaladığım tüm duygularımı da yanıma alarak
bir dal istiyorum hayat,
tutunmak istiyorum birşeylere,
ait olmak,aslolmak,aşk olmak,bir olmak
illede bir olmak istiyorum seninle hayat
anlamak istiyorum çünkü seni
her ne kadar sen hiç anlayamadıysan da beni
derya
bir köşesine hapsettiğim beynimde
bitmeyen isyanlarımın.
hayalde kalmadı savruldu
yitti umutsuzluk kasırgasıyla,
bütün sözlerim yorgun düştüler,
kelimeler acımı anlatamamakta.
hayat,bir dal olsun istiyorum tutunabileceğim
ruhumun yalnızlıklarını unutabileceğim,
geçmişin kör kuyularından kurtulabileceğim,
affettiğim yalanların izlerini silmek istiyorum
hayat,bir dal istiyorum tutunabileceğim,
korkmadan cesur adımlar atmak istiyorum
yeniden doğmak istiyorum hayat,yeniden başlamak
noktaladığım tüm duygularımı da yanıma alarak
bir dal istiyorum hayat,
tutunmak istiyorum birşeylere,
ait olmak,aslolmak,aşk olmak,bir olmak
illede bir olmak istiyorum seninle hayat
anlamak istiyorum çünkü seni
her ne kadar sen hiç anlayamadıysan da beni
derya
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)