7 Eylül 2009 Pazartesi

CANIMIN İÇİ

sen varsın hayatımda bir yanı rahat aklımın,
huzura davettir kahkahaların biricik ablacığım
sesini duymak getiriyor kendime hemen
derdimi tasamı unutuyorum birden.

dönüşü olmayan vedalarla yaşlandık,
acı veren geçmişimizi artık anılarda bıraktık
anlamını yeniden kazandı kırılan ümitlerim
senin sırtına yaslandı bu garip kardeşin

tutunduğum tek dalsın hayatta inan
mevsimini bilmiyorum hayatımın
sonunu başını kestiremiyorum hiç
ister bahar olsun ister hazan

dert değil,üzülmeyelim
rabbim aldıysa da annemi erkenden
yetim değilim işte bak senin yanındayken
değiştiremiyoruz kaderimizi,boşuna çabalama

varsın olsun hayatımız onsuz
takdir-i ilahi deriz
sen ve ben ablacığım birbirimizin annesiyiz.
yaşlandıkça anlıyoruz elbette
yaşlandıça bağlanıyoruz birbirimize

varlığın en kıymetli hazinem benim,
paha biçilemez kahkalarının güzelliğine
dünyanın en güzel ablasısın
sen kızımın anne yarısısın

yaşa,yaşa,yaşa
benim için yaşa,
akıtmak istemediğim gözyaşlarım için yaşa
kendin için yaşa ablacığım

ruhunda sakladığın güzelliklerini
bil ki;ışığım sayarım ,
yaşadığımız acı tatlı her anı
hayatımın en lüks sayfası olarak saklarım.
CANIMIN İÇİ ABLACIĞIM.

derya

Hiç yorum yok: