11 Mart 2010 Perşembe

ölüm var diye vurulmadım gözlerine
adını dahi anmadım
almadım düşlerime geceleri,huzursuz bıkkın uykularda
ölüm var diye kapattım kapılarımı aşkına
ellerini tutmadım ölüm var diye,
tek sözcüklere dayandım,yaralandım belki ama yaralamadım.
ölüm var diye tutsak oldum korkularıma
aymaz karanlıklara daldım
ölüm var diye canandan utandım,canı çöllere attım.
acılarımla yaşlandım,
ölüm var diye diye,işte yolu yarıladım.
seni sana bıraktım sevgili ölüm var diye
ve kendimi ateşe attım.

Hiç yorum yok: