her geceye bir sabah eklemişler
insan karanlıktan korkmasın diye
anladım
her acıya bir sevinç bahşetmişler
acılara dayanmak kolaylaşsın diye
anladım
kör gözlere uçsuz bucaksız bir gönül gözü açmışlar
gören gözlerin gönüllerini de aşka bağlamışlar
anladım
aşıkların ateşini vuslat söndürür derler
kavuşamayan bedenleri ilahi aşka döndürür
yanmazsa gönüller boşadır hayat boşuna bilirler
kırmızı güllerin kokusu aşık tayfasının nasibine gider
öyle ki;
aldıkları sattıkları güllerin aşkına tutuşur gönülleri
geceyi gündüze bağlayan o yüce ilaha yönelir kalbleri
iman eden gönül bilir bunu küçük insan
alın secdeye değmese de zikreden dilden akar
aktıkça coşar,coştukça çağlar,
çağladıkça yakar ilikleri.
anlasamda ben bana uzak ihtimal
kırk fırın ekmek yetmez sürer asırlar

safir